Aynı işi yapan esnafın bir arada bulunduğu yere ”Arasta”, Antep ağzı ile ”Arasa” denir. Antep’teki Arasa’da ise buğday, arpa, nohut ve mercimek gibi zahire (bakliyat) ürünleri satan esnafa ait dükkanlar, terziler, sarraflar, demirciler, kilimciler ve türlü meslek dalına mensup tüccarlar faaliyet gösterirdi. Aynı zamanda dükkânı olmayan köylü, alan ve satanın buluşma yeriydi. Köylüler öğlene kadar işlerini bitirdikten sonra köylerine dönerlerdi.
Köylüler tarafından yetiştirilen buğdayın bir kısmı pazarda satılır, bir kısmı da değirmenlere götürülerek un haline getirilirdi. Hazırlanan un, pazarda satıldığı gibi börekçi, ekmekçi, çörekçi, kâhgeci ve simitçi esnafı tarafından da alınırdı. Yakacak odun - kömür, sebze – meyve ve zahireler köylerden Arasa’ya develerle taşınırdı. Antep’in Arasa’sı her yönü ile şehrin ticari ve günlük hayatının döndüğü yerdi.